Het was de ochtend van de operatie. Voordat we naar Groningen reden ging ik thuis nog even snel naar het toilet. Geheel tegen mijn eigen verwachtingen in was ik ongesteld geworden. Ik had een paar weken hiervoor een spoed-IVF gehad,… Lees verder »Baarmoederverhalen – nooit meer ongesteld
Kun je nog vertrouwen hebben in je lichaam als het je flink in de steek heeft gelaten? Als je kanker krijgt loopt het vertrouwen in je lijf een deuk op. Ik heb gemerkt dat die deuk niet bij iedereen die… Lees verder »Controle of vertrouwen?
De operatie zat erop. Nog nooit in mijn leven was ik zo raar wakker geworden. Het was kort na de operatie en ik werd naar de uitslaapkamer gereden. Hoe omschrijf je het moment en het gevoel als je net wakker… Lees verder »Dé grote dag: jetlag
23 oktober 2019 Het was dé dag, een paar weken nadat ik de knoop had doorgehakt. Na deze dag zou ik geen baarmoeder meer hebben, maar als het goed is ook geen kanker. En dat laatste was toch wel het… Lees verder »Dé grote dag: de operatie
Het was een week na ons gesprek in Groningen. We hadden verwacht slechts voor een kort informatief gesprek naar het AvL (Antonie van Leeuwenhoek) te gaan, maar niets bleek minder waar. Een paar dagen eerder was ik gebeld door het… Lees verder »Een dag in het AvL
De keuze waar ik voor stond voelde als een onmogelijke. Het hield mij nachtenlang wakker. Geen enkele keuze zou zekerheid geven. Niet op een toekomst met kinderen. Niet op überhaupt een toekomst. Hoewel ik met het voorstel om op gesprek… Lees verder »Stof tot nadenken
Soms is het beter om geen keuze te krijgen, daar ben ik inmiddels van overtuigd. Het was de dag na de MRI en het onderzoek onder narcose. ‘S ochtends werd ik gebeld met de mededeling dat er een afspraak met… Lees verder »De keuze is reuze
September 2019 Voor de tweede keer die dag meldden we ons bij de poli radiologie. Ik had gehoopt nog wat duf te zijn van de narcose, maar dat was helaas niet het geval. Ik was klaarwakker en had nog steeds… Lees verder »Met claustrofobie in de MRI deel 2
September 2019 We liepen binnen in een bijna leeg ziekenhuis. Het was nog vroeg. Om half 10 stond een onderzoek onder narcose gepland. Voor die middag stond de MRI op de planning. Veel mensen zouden zich drukker maken om de… Lees verder »Met claustrofobie in de MRI deel 1
Augustus 2019 Hoeveel tijd hebben we? Eindelijk kreeg ik een antwoord op de vraag die al sinds de diagnose door mijn hoofd had gespookt. Ik had nog veel meer vragen, maar dit was wel de belangrijkste. Ik had op dit… Lees verder »Het hoge noorden: deel 2
